Albrecht Dürer Portret młodej Wenecjanki

110,00250,00

Obraz drukowany na płótnie, obraz jest naciągnięty na drewnianej ramie.  Obraz jest gotowy do powieszenia na ścianie.

Opis

„Portret młodej Wenecjanki” to jedno z mniej znanych, ale fascynujących dzieł Albrechta Dürera. Obraz ten powstał w 1505 roku podczas pobytu artysty w Wenecji. Portret ukazuje młodą kobietę w bogato zdobionej sukni, z charakterystycznym dla tego okresu nakryciem głowy.

Opis dzieła:

  • Szczegóły twarzy: Twarz młodej Wenecjanki jest pełna delikatności, a jej spojrzenie zdaje się być nieco zamyślone. Dürer z wielką precyzją oddał rysy twarzy, ukazując subtelność i naturalność portretowanej osoby.
  • Ubiór: Suknia kobiety jest bogato zdobiona, co świadczy o jej wysokim statusie społecznym. Dürer zadbał o detale tkaniny, ukazując jej fakturę i przepych.
  • Technika: Portret jest wykonany z wyjątkową precyzją i dbałością o detale, co jest charakterystyczne dla całej twórczości Dürera.

Kontekst historyczny:

  • Wenecja: Podczas swojego pobytu w Wenecji, Dürer miał okazję zetknąć się z włoską sztuką renesansową, co znacząco wpłynęło na jego własny styl. „Portret młodej Wenecjanki” jest jednym z przykładów, jak wpływy włoskie zintegrowały się z jego rodzimą niemiecką tradycją artystyczną.
  • Mecenat: Portret może świadczyć o relacjach Dürera z weneckimi mecenasami sztuki, którzy cenili jego umiejętności i talent.

„Portret młodej Wenecjanki” to piękny przykład zdolności Dürera do oddania indywidualnych cech postaci oraz jego umiejętności łączenia technik północnoeuropejskich z wpływami włoskiego renesansu.

Informacje dodatkowe
Rozmiar płótna proporcje A

30×40

,

40×50

,

50×60

,

60×70

,

70×80

,

80×100

,

90×110

,

100×120

,

110×130

,

120×140

O autorze

Albrecht Dürer (1471–1528) był niemieckim malarzem, grafikiem i teoretykiem sztuki, uznawanym za jednego z najwybitniejszych artystów renesansu. Urodził się w Norymberdze, gdzie spędził większość swojego życia, z wyjątkiem kilku podróży do Włoch i Niderlandów, które miały duży wpływ na jego twórczość.

Wczesne życie i edukacja

Dürer był synem złotnika i sam początkowo kształcił się w tej dziedzinie. Jednak już w młodym wieku wykazał się talentem do rysunku, co skłoniło go do podjęcia nauki u malarza i grafika Michaela Wolgemuta.

Twórczość

Dürer zasłynął przede wszystkim jako twórca znakomitych drzeworytów i miedziorytów. Jego prace charakteryzują się precyzyjną techniką i dbałością o detale, a także głębokim zrozumieniem anatomii i perspektywy. Do najbardziej znanych dzieł Dürera należą:

  • „Apokalipsa” (1498): seria drzeworytów ilustrujących księgę Apokalipsy św. Jana.
  • „Rycerz, Śmierć i Diabeł” (1513): miedzioryt ukazujący rycerza na koniu, symbolizujący cnotę i moralną niezłomność.
  • „Melancholia I” (1514): miedzioryt pełen symbolicznych elementów, uważany za jedno z najbardziej zagadkowych dzieł artysty.
  • „Zając” (1502): akwarela przedstawiająca realistycznie oddanego zająca, uznawana za jedno z najważniejszych studiów natury w historii sztuki.

Wpływ i dziedzictwo

Dürer był również pionierem w zakresie teorii sztuki. Napisał traktaty na temat proporcji ciała ludzkiego, perspektywy oraz technik rysunku i malarstwa. Jego prace teoretyczne, takie jak „Cztery księgi o proporcjach ciała ludzkiego”, miały duży wpływ na rozwój sztuki renesansowej w Europie.

Dzięki swoim podróżom Dürer miał okazję zetknąć się z wieloma wpływowymi artystami i myślicielami swoich czasów, co wpłynęło na jego twórczość i umożliwiło mu wprowadzenie innowacji technicznych i stylistycznych.

Albrecht Dürer pozostaje jednym z najważniejszych artystów w historii sztuki, a jego prace wciąż są studiowane i podziwiane przez kolejne pokolenia artystów i miłośników sztuki.