Albrecht Dürer Ucieczka do Egiptu

91,00221,00

Obraz drukowany na płótnie, obraz jest naciągnięty na drewnianej ramie.  Obraz jest gotowy do powieszenia na ścianie.

Opis

“Ucieczka do Egiptu” to jedno z dzieł Albrechta Dürera, przedstawiające scenę biblijną, w której Święta Rodzina – Maryja, Józef i Dzieciątko Jezus – ucieka do Egiptu, aby uniknąć prześladowania przez króla Heroda.

Opis dzieła:

  • Scena: Obraz ukazuje Świętą Rodzinę w drodze, z Józefem prowadzącym osła, na którym siedzi Maryja z Dzieciątkiem. Tło przedstawia krajobraz, który jest zarówno realistyczny, jak i symboliczny.
  • Technika: Dürer zastosował wyjątkową precyzję w oddaniu detali postaci i tła, co jest charakterystyczne dla jego stylu. Realistyczne odwzorowanie fauny i flory dodaje głębi kompozycji.
  • Symbolika: Scena ma głębokie znaczenie religijne, symbolizując ochronę Boską i prowadzenie w trudnych chwilach. Ucieczka do Egiptu jest często interpretowana jako symbolizująca wygnanie i ochronę przed złem.

Kontekst historyczny:

  • Renesans: Dzieło powstało w okresie renesansu, który charakteryzował się zainteresowaniem realizmem i szczegółowym odwzorowaniem natury. Dürer, będąc jednym z czołowych artystów tego okresu, włączył te elementy do swojej pracy.
  • Religijność: “Ucieczka do Egiptu” jest ważnym tematem w sztuce chrześcijańskiej, często przedstawianym przez artystów jako dowód na opiekę Boską nad Świętą Rodziną. Dürer, jako głęboko religijny człowiek, zinterpretował tę scenę z wielkim szacunkiem i duchowym zrozumieniem.

“Ucieczka do Egiptu” Albrechta Dürera to dzieło, które ukazuje biblijną scenę ucieczki Świętej Rodziny, wyróżniające się realistycznym detalem i głęboką symboliką, typową dla renesansowej sztuki sakralnej.

Informacje dodatkowe
Rozmiar w cm

20×30

,

30×40

,

40×50

,

50×70

,

60×90

,

70×100

,

120×80

O autorze

Albrecht Dürer (1471–1528) był niemieckim malarzem, grafikiem i teoretykiem sztuki, uznawanym za jednego z najwybitniejszych artystów renesansu. Urodził się w Norymberdze, gdzie spędził większość swojego życia, z wyjątkiem kilku podróży do Włoch i Niderlandów, które miały duży wpływ na jego twórczość.

Wczesne życie i edukacja

Dürer był synem złotnika i sam początkowo kształcił się w tej dziedzinie. Jednak już w młodym wieku wykazał się talentem do rysunku, co skłoniło go do podjęcia nauki u malarza i grafika Michaela Wolgemuta.

Twórczość

Dürer zasłynął przede wszystkim jako twórca znakomitych drzeworytów i miedziorytów. Jego prace charakteryzują się precyzyjną techniką i dbałością o detale, a także głębokim zrozumieniem anatomii i perspektywy. Do najbardziej znanych dzieł Dürera należą:

  • „Apokalipsa” (1498): seria drzeworytów ilustrujących księgę Apokalipsy św. Jana.
  • „Rycerz, Śmierć i Diabeł” (1513): miedzioryt ukazujący rycerza na koniu, symbolizujący cnotę i moralną niezłomność.
  • „Melancholia I” (1514): miedzioryt pełen symbolicznych elementów, uważany za jedno z najbardziej zagadkowych dzieł artysty.
  • „Zając” (1502): akwarela przedstawiająca realistycznie oddanego zająca, uznawana za jedno z najważniejszych studiów natury w historii sztuki.

Wpływ i dziedzictwo

Dürer był również pionierem w zakresie teorii sztuki. Napisał traktaty na temat proporcji ciała ludzkiego, perspektywy oraz technik rysunku i malarstwa. Jego prace teoretyczne, takie jak „Cztery księgi o proporcjach ciała ludzkiego”, miały duży wpływ na rozwój sztuki renesansowej w Europie.

Dzięki swoim podróżom Dürer miał okazję zetknąć się z wieloma wpływowymi artystami i myślicielami swoich czasów, co wpłynęło na jego twórczość i umożliwiło mu wprowadzenie innowacji technicznych i stylistycznych.

Albrecht Dürer pozostaje jednym z najważniejszych artystów w historii sztuki, a jego prace wciąż są studiowane i podziwiane przez kolejne pokolenia artystów i miłośników sztuki.