Antonio del Pollaiolo, renesansowy artysta włoski, znany z wszechstronności, stworzył dzieło zatytułowane „Herkules walczący z Hydrą” (oryg. „Ercole e l’Idra”). Jest to jeden z trzech obrazów, które Pollaiolo poświęcił mitycznemu bohaterowi Herkulesowi, znanemu z wykonania dwunastu prac na zlecenie króla Eurysteusza.
W tym obrazie Pollaiolo przedstawia Herkulesa w momencie walki z Hydrą, wielogłowym potworem, który terroryzował Lerneę. Hydra była znana z tego, że za każdą odciętą głowę odrastały dwie nowe. Herkules, z pomocą swojego towarzysza Jolaosa, pokonał Hydrę, paląc jej szyje po odcięciu głów, aby zapobiec ich regeneracji.
Obraz Pollaiolo cechuje się dynamiczną kompozycją i silnym napięciem emocjonalnym. Herkules jest ukazany w energicznym ruchu, z napiętymi mięśniami, w momencie zadawania ciosu Hydrze. Pollaiolo podkreśla fizyczną siłę Herkulesa oraz chaos i grozę walki. Hydrę przedstawiono jako przerażające stworzenie o wielu głowach, wijących się wokół bohatera.
Warto zauważyć, że Pollaiolo, będący także rzeźbiarzem i złotnikiem, był znany ze swojego zainteresowania anatomią człowieka, co znajduje odzwierciedlenie w precyzyjnym oddaniu muskulatury Herkulesa oraz dramatycznej ekspresji całej sceny. Dzieło to jest doskonałym przykładem renesansowego podejścia do mitologii oraz fascynacji artystów tamtego okresu ludzkim ciałem i jego możliwościami.
