Diego Velázquez ,,Poddanie Bredy”

70,00170,00

Obraz drukowany na płótnie, obraz jest naciągnięty na drewnianej ramie.  Obraz jest gotowy do powieszenia na ścianie.

Opis

Poddanie Bredy” (wł. „La rendición de Breda”, znane również jako „Las Lanzas”) to jedno z najsłynniejszych dzieł Diego Velázqueza, namalowane w latach 1634–1635. Obraz ten jest częścią serii wielkoformatowych obrazów przedstawiających wydarzenia militarne, które zostały zamówione przez króla Filipa IV do dekoracji Sali Królestwa w pałacu Buen Retiro w Madrycie.

Tematyka i tło historyczne:

Obraz przedstawia historyczne wydarzenie – kapitulację holenderskiego miasta Breda przed wojskami hiszpańskimi 5 czerwca 1625 roku, podczas wojny osiemdziesięcioletniej. Hiszpański dowódca Ambrogio Spinola zmusił obrońców do poddania miasta, co było jednym z kluczowych zwycięstw Hiszpanii w tym konflikcie.

Opis obrazu:

Obraz przedstawia moment, w którym dowódca holenderski, Justyn z Nassau, przekazuje klucze do miasta hiszpańskiemu dowódcy, Ambrogio Spinoli. Scena ta jest pełna szacunku i godności, co podkreśla honorowy charakter zarówno zwycięzców, jak i pokonanych.

  • Ambrogio Spinola: Stoi po prawej stronie, ubrany w zbroję, ale w geście empatii i współczucia kładzie rękę na ramieniu Justyna z Nassau, co sugeruje jego szacunek dla przeciwnika. Jego postawa jest spokojna i pełna powagi, co podkreśla jego rolę jako mądrego i honorowego dowódcy.
  • Justyn z Nassau: Klęczy lub pochyla się, przekazując klucze do miasta Spinoli. Jego wyraz twarzy i postawa wskazują na akceptację porażki, ale także na szlachetność w uznaniu swojego losu. Postać ta jest przedstawiona z wielką godnością, co Velázquez ukazał poprzez subtelne gesty i mimikę.

Tło:

W tle obrazu widoczna jest panorama pola bitwy, z dymem unoszącym się nad spalonymi budynkami i grupami żołnierzy. Scena ta dodaje obrazowi realizmu i dramatyzmu, przypominając o brutalności wojny, ale także o konieczności szacunku wobec przeciwnika.

Światło i kolorystyka:

Velázquez mistrzowsko użył światła, aby podkreślić centralne postacie i nadać scenie dramatyczny wymiar. Ciepłe, złociste tony dominują w kolorystyce obrazu, co dodaje mu blasku i podkreśla szlachetność sceny. Kontrasty między ciemnym tłem a jasnymi postaciami na pierwszym planie kierują uwagę widza na kluczowy moment przekazania kluczy.

Kompozycja:

Kompozycja obrazu jest starannie przemyślana. Centralnym punktem jest gest przekazania kluczy, który symbolizuje poddanie się i jednocześnie szacunek wobec przeciwnika. Postacie są ustawione w sposób, który tworzy dynamiczną, ale zrównoważoną scenę, z wyraźnym podziałem między zwycięzcami a pokonanymi, ale bez ostrego kontrastu, co podkreśla wzajemny szacunek.

Symbolika:

Obraz nie jest tylko zwykłym przedstawieniem wydarzenia historycznego, ale także symbolem honoru i rycerskości. Velázquez poprzez ten obraz chciał ukazać nie tylko chwałę zwycięstwa, ale także wartości, które powinny towarzyszyć każdemu konfliktowi – szacunek dla przeciwnika i godność w przegranej.

Odbiór:

„Poddanie Bredy” jest uważane za jedno z największych dzieł Velázqueza i jedno z najważniejszych obrazów w historii malarstwa hiszpańskiego. Jego mistrzostwo w oddawaniu emocji, subtelnych gestów i realistycznych detali sprawia, że obraz ten jest podziwiany za swoje artystyczne i historyczne walory.

Dzieło to jest przykładem na to, jak Velázquez potrafił łączyć w swojej twórczości realistyczne przedstawienia z głęboką symboliką, co czyni go jednym z najwybitniejszych malarzy w historii sztuki.

Informacje dodatkowe
Rozmiar w cm

20×30

,

30×40

,

40×50

,

50×70

,

60×90

,

70×100

,

120×80

O autorze

Diego Velázquez, pełne nazwisko Diego Rodríguez de Silva y Velázquez, urodził się 6 czerwca 1599 roku w Sewilli, w Hiszpanii, a zmarł 6 sierpnia 1660 roku w Madrycie. Był jednym z najwybitniejszych malarzy epoki baroku, uznawanym za jednego z największych artystów w historii sztuki.

Wczesne lata:

Diego Velázquez pochodził z rodziny o portugalskich korzeniach. W wieku 11 lat rozpoczął naukę malarstwa u Francisco de Herrera Młodszego, a później u Francisco Pacheco, u którego studiował przez sześć lat. W 1617 roku, w wieku 18 lat, uzyskał tytuł mistrza malarskiego, co umożliwiło mu założenie własnej pracowni i rozpoczęcie samodzielnej kariery artystycznej.

Praca w Sewilli:

W Sewilli Velázquez zyskał szybko uznanie jako malarz portretowy i religijny. Jego wczesne prace cechują się realizmem i precyzją w oddawaniu detali. Jego twórczość z tego okresu obejmuje obrazy takie jak "Śniadanie" (1618) oraz "Staruszka smażąca jajka" (1618), które już wtedy ukazywały jego wyjątkową umiejętność przedstawiania światła, tekstur i charakteru postaci.

Przeniesienie do Madrytu i służba królewska:

W 1622 roku Velázquez przeniósł się do Madrytu, gdzie dzięki wsparciu don Juana de Fonseca, kapelana króla Filipa IV, zyskał możliwość malowania portretów dla królewskiego dworu. W 1623 roku został mianowany nadwornym malarzem Filipa IV, co zapewniło mu stałą pozycję na dworze oraz możliwość tworzenia na zamówienie monarchy. Przez resztę swojego życia Velázquez pracował na dworze, malując portrety króla, rodziny królewskiej oraz ważnych osobistości.

Rozkwit kariery:

Velázquez stał się głównym malarzem na dworze Filipa IV, a jego portrety z tego okresu uchodzą za arcydzieła malarstwa portretowego. Do najbardziej znanych prac z tego okresu należą portrety króla Filipa IV, księcia Baltazara Carlosa oraz "Portret papieża Innocentego X" (1650), który powstał podczas jego podróży do Włoch.

Podróże do Włoch:

W 1629 roku Velázquez po raz pierwszy odwiedził Włochy, co miało ogromny wpływ na jego twórczość. Studiował tam dzieła mistrzów renesansu, takich jak Tycjan, Tintoretto czy Veronese, co wpłynęło na rozwój jego techniki i stylu. Druga podróż do Włoch miała miejsce w latach 1649-1651, gdzie Velázquez został odznaczony tytułem rycerza zakonu Santiago.

Najsłynniejsze dzieła:

Velázquez jest autorem wielu znakomitych obrazów, ale jego najbardziej znanym dziełem jest "Las Meninas" (1656). Ten obraz, przedstawiający infantkę Małgorzatę Teresę z dworzanami, uważany jest za jedno z najbardziej złożonych i tajemniczych dzieł w historii sztuki. "Las Meninas" jest podziwiany za innowacyjne podejście do kompozycji, perspektywy oraz za sposób, w jaki artysta przedstawia siebie jako część sceny.

Inne znane obrazy Velázqueza to m.in. "Poddanie Bredy" (1635), "Księżniczka Małgorzata w niebieskiej sukni" (1659), "Triumf Bachusa" (1628) oraz "Wenus z lustrem" (1647-1651).

Ostatnie lata i śmierć:

Velázquez pracował na dworze aż do śmierci. Zmarł 6 sierpnia 1660 roku w Madrycie, prawdopodobnie z powodu gorączki, która dopadła go po powrocie z Francji, gdzie towarzyszył królowi Filipowi IV podczas negocjacji traktatu pirenejskiego.

Diego Velázquez pozostawił po sobie bogaty dorobek artystyczny, który miał ogromny wpływ na rozwój malarstwa europejskiego. Jego technika, talent do oddawania postaci i światła, a także zdolność do ukazywania ludzkiej natury sprawiają, że jest uznawany za jednego z najwybitniejszych malarzy w historii.