Johannes Vermeer ,,Kobieta w błękitnej sukni” – Obraz na płótnie

70,00170,00

Obraz wykonany na płótnie, starannie napięty na ramie, można od razu powiesić na ścianie, bez potrzeby dodatkowej oprawy.

Opis

Obraz wydrukowany na płótno malarskie

Obraz wykonany techniką druku na płótnie, napięty na mocną ramę z drewna, jest gotowy do powieszenia w wybranym miejscu. Dzięki starannemu wykończeniu, będzie trwałą i efektowną ozdobą Twojego domu.

„Kobieta w błękitnej sukni,” znana również jako „Kobieta czytająca list,” to jedno z najbardziej subtelnych i intymnych dzieł Johannesa Vermeera, namalowane około 1663-1664 roku. Obraz przedstawia młodą kobietę pogrążoną w lekturze listu, co jest typowym tematem dla Vermeera, znanego z przedstawiania codziennych, spokojnych momentów w życiu mieszkańców holenderskich miast.

Opis obrazu:

Obraz przedstawia młodą kobietę stojącą przy stole w dobrze oświetlonym wnętrzu, trzymającą w rękach list. Kobieta jest ubrana w elegancką błękitną suknię, a jej postawa i wyraz twarzy sugerują głębokie skupienie na czytanym tekście.

Postać kobiety:

  • Kobieta: Centralną postacią obrazu jest młoda kobieta ubrana w prostą, lecz elegancką błękitną suknię. Jej twarz jest skupiona, a postawa zdradza pewną powagę lub zamyślenie, co sugeruje, że list, który czyta, może zawierać ważne lub emocjonalne wiadomości.

Tło i otoczenie:

  • Wnętrze: Kobieta stoi przy stole, na którym znajdują się kilka przedmiotów, w tym mapy na ścianie w tle. Wnętrze jest typowo holenderskie, z dużym oknem po lewej stronie, przez które wpada miękkie światło, oświetlając postać kobiety.
  • Meble i rekwizyty: Stół, przy którym stoi kobieta, pokryty jest tkaniną, a na nim widoczna jest perłowa kolia, która może symbolizować bogactwo lub być po prostu elementem codziennego życia zamożnej kobiety.

Światło i kolorystyka:

Vermeer słynie z mistrzowskiego operowania światłem, co widać również w tym obrazie. Światło padające z lewej strony przez okno subtelnie oświetla twarz kobiety, jej suknię i list, nadając całej scenie delikatność i intymność. Kolorystyka obrazu jest stonowana, z dominacją chłodnych odcieni błękitu i bieli, co podkreśla spokojny, niemal medytacyjny nastrój.

Symbolika:

  • List: W epoce Vermeera listy często symbolizowały komunikację miłosną lub informacje o życiu osobistym. Wyraz twarzy kobiety może sugerować, że treść listu jest dla niej szczególnie istotna.
  • Mapa w tle: Mapa na ścianie może symbolizować świat zewnętrzny lub podróże, być może odnosi się do kogoś bliskiego kobiecie, kto jest daleko.
  • Błękitna suknia: Kolor sukni może symbolizować spokój, czystość i duchowość, co jest często kojarzone z postaciami kobiecymi w sztuce.

Kompozycja:

Kompozycja obrazu jest prosta, ale zrównoważona. Postać kobiety jest centralnym punktem, a przestrzeń wokół niej jest uporządkowana, co tworzy harmonijną całość. Vermeer używa subtelnych linii i przejść tonalnych, aby stworzyć wrażenie głębi i trójwymiarowości.

Odbiór:

„Kobieta w błękitnej sukni” jest uważana za jedno z najbardziej eleganckich i subtelnych dzieł Vermeera. Obraz jest podziwiany za swoją prostotę, precyzyjne wykonanie oraz umiejętność uchwycenia intymnej chwili, która mimo swojej codzienności, ma głębokie znaczenie emocjonalne. Dzieło to jest przykładem niezwykłej zdolności Vermeera do przekształcania zwykłych scen z życia codziennego w pełne wyrazu i piękna kompozycje.

Obecnie obraz znajduje się w Rijksmuseum w Amsterdamie, gdzie jest jednym z najważniejszych dzieł w kolekcji.

Podsumowanie:

„Kobieta w błękitnej sukni” Johannesa Vermeera to arcydzieło, które zachwyca swoją subtelnością, mistrzowskim operowaniem światłem i delikatnym oddaniem emocji. Obraz ten, mimo swojej prostoty, ukazuje głęboką refleksję nad chwilą i uczuciem, co czyni go jednym z najważniejszych dzieł w dorobku Vermeera.

Informacje dodatkowe
Rozmiar w cm

20×30

,

30×40

,

40×50

,

50×70

,

60×90

,

70×100

,

120×80

O autorze

Johannes Vermeer (1632–1675) był jednym z najwybitniejszych malarzy holenderskiego Złotego Wieku, znanym przede wszystkim ze swoich spokojnych, intymnych scen rodzajowych. Jego dzieła charakteryzują się mistrzowskim operowaniem światłem, subtelną kolorystyką i niezwykłą dbałością o detale.

Wczesne życie:

Johannes Vermeer urodził się 31 października 1632 roku w Delfcie, w Holandii. Był synem kupca i właściciela gospody, który handlował jedwabnymi tkaninami i dziełami sztuki. Niewiele wiadomo o jego wczesnym życiu i edukacji, ale przypuszcza się, że uczył się malarstwa w Delft lub pobliskim Amsterdamie, być może u artysty Carela Fabritiusa lub innego mistrza z kręgu Rembrandta.

Kariera artystyczna:

Vermeer przez całe życie mieszkał i pracował w Delft. Jego twórczość skupiała się głównie na scenach rodzajowych, które przedstawiały codzienne życie mieszkańców jego rodzinnego miasta. Choć Vermeer namalował tylko około 35 obrazów, jego dzieła są cenione za wyjątkową jakość i innowacyjne podejście do przedstawiania światła i przestrzeni.

Do najbardziej znanych dzieł Vermeera należą:

  • "Dziewczyna z perłą" (ok. 1665): Nazywany "Mona Lisą Północy", obraz przedstawia młodą dziewczynę w turbanie z perłowym kolczykiem, charakteryzujący się subtelną grą światła i delikatnym wyrazem twarzy.
  • "Mleczarka" (ok. 1658): Przedstawia prostą wiejską kobietę nalewającą mleko, ukazaną z niezwykłym realizmem i ciepłem.
  • "Geograf" (ok. 1669): Obraz mężczyzny studiującego mapy i globus, ukazujący intelektualne zainteresowania epoki.
  • "Alegoria malarstwa" (ok. 1666–1668): Uznawany za autoportret, obraz przedstawia malarza przy pracy w pracowni, ukazując zarazem jego warsztat i symboliczne znaczenie sztuki.

Styl i technika:

Vermeer był mistrzem światła i koloru. W swoich obrazach często wykorzystywał technikę chiaroscuro, aby oddać grę światła i cienia, co nadaje jego dziełom wyjątkową atmosferę i głębię. Vermeer z niezwykłą precyzją ukazywał detale tkanin, mebli i innych przedmiotów, a także stosował subtelne przejścia tonalne, co dodawało jego obrazom niemal trójwymiarowego charakteru. Jego kompozycje są zbalansowane i przemyślane, często oparte na prostych, geometrycznych układach, które nadają im spokój i harmonię.

Życie prywatne:

W 1653 roku Vermeer ożenił się z Cathariną Bolnes, pochodzącą z zamożnej katolickiej rodziny, co mogło mieć wpływ na wybór tematów jego obrazów. Para miała jedenaścioro dzieci, co oznaczało, że Vermeer musiał wspierać dużą rodzinę. Pomimo jego uznania jako artysty, jego życie finansowe było trudne, zwłaszcza pod koniec życia, gdy Holandia przeżywała kryzys gospodarczy.

Śmierć i dziedzictwo:

Johannes Vermeer zmarł 16 grudnia 1675 roku w Delfcie, mając zaledwie 43 lata. Jego śmierć była nagła i spowodowana prawdopodobnie przez stres związany z finansowymi trudnościami. Po jego śmierci Vermeer popadł w zapomnienie i jego prace nie były szeroko znane przez ponad dwa wieki.

Dopiero w XIX wieku jego twórczość została ponownie odkryta i Vermeer został uznany za jednego z największych mistrzów malarstwa. Jego obrazy, choć nieliczne, są dziś uważane za arcydzieła sztuki europejskiej i znajdują się w najważniejszych muzeach na całym świecie, takich jak Rijksmuseum w Amsterdamie, Mauritshuis w Hadze, czy Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku.

Podsumowanie:

Johannes Vermeer był jednym z najwybitniejszych malarzy holenderskiego Złotego Wieku, którego twórczość charakteryzuje się wyjątkowym realizmem, subtelnością i głębokim zrozumieniem światła. Mimo stosunkowo niewielkiego dorobku, jego obrazy mają ogromny wpływ na historię sztuki i są powszechnie uważane za jedne z najcenniejszych dzieł malarstwa europejskiego.