Rembrandt ,,Wypędzenie przekupniów ze świątyni” – Obraz na płótnie

70,00170,00

Wydrukowane na płótnie zdjęcie zostało precyzyjnie napięte na ramie z drewna. Gotowy obraz można od razu powiesić na ścianie, dodając wnętrzu eleganckiego charakteru.

Opis

Obraz wydrukowany na płótnie malarskim

Obraz, który został wydrukowany na płótnie, został starannie zamocowany na solidnej ramie z drewna, co nadaje mu wyjątkową trwałość i estetyczny wygląd. Dzięki profesjonalnemu napięciu płótna, każdy detal obrazu jest wyraźnie widoczny, co sprawia, że całość prezentuje się niezwykle elegancko. Produkt jest w pełni gotowy do powieszenia na ścianie, co pozwala na szybką i łatwą metamorfozę wnętrza. Taki obraz doskonale uzupełni aranżację przestrzeni, wprowadzając do niej nowoczesny i artystyczny akcent.

Wypędzenie przekupniów ze świątyni” (znane również jako „Chrystus wypędzający kupców ze świątyni„) to jedno z wczesnych dzieł Rembrandta, namalowane w 1626 roku. Obraz ten przedstawia biblijną scenę opisaną w Ewangeliach, gdzie Jezus, oburzony profanacją świątyni przez handlarzy i bankierów, wypędza ich za pomocą bicza. Jest to scena pełna dynamizmu, emocji i dramatyzmu, co doskonale oddaje młodzieńczy entuzjazm i talent Rembrandta.

Na obrazie centralną postacią jest Jezus, przedstawiony w momencie akcji, z podniesioną ręką trzymającą bicz. Jego wyraz twarzy jest surowy i zdecydowany, co podkreśla jego oburzenie wobec tych, którzy zbezczeszczają święte miejsce. Wokół niego panuje chaos: przekupnie i bankierzy w panice uciekają, przewracając stoły, monety rozsypują się na posadzce, a zwierzęta wpadają w popłoch.

Rembrandt zastosował dynamiczną kompozycję, w której postacie są rozmieszczone w różnych kierunkach, podkreślając zamieszanie i gwałtowność sceny. Ruch jest ukazany poprzez gesty, pozy i ekspresję twarzy postaci. Szczególną uwagę zwracają detale, takie jak wyraz twarzy przerażonych kupców, czy też precyzyjnie oddane przedmioty rozsypane na ziemi.

Kolorystyka obrazu jest bogata i zróżnicowana. Rembrandt użył intensywnych odcieni czerwieni, brązów i złota, które kontrastują z ciemniejszymi tonami tła. Światło pada głównie na centralną postać Jezusa, podkreślając jego boski autorytet i znaczenie w scenie. Technika światłocienia, choć jeszcze nie w pełni rozwinięta w tym wczesnym okresie twórczości artysty, już tutaj pokazuje jego zdolność do kreowania atmosfery i podkreślania emocji.

Tło obrazu przedstawia architekturę świątyni, z kolumnami i łukami, które tworzą ramę dla rozgrywającej się sceny. Mimo że jest ono mniej szczegółowe, stanowi ważny element kompozycji, podkreślając kontrast między świętością miejsca a profanacją dokonywaną przez handlarzy.

„Wypędzenie przekupniów ze świątyni” jest świadectwem wczesnego talentu Rembrandta i jego zdolności do interpretacji biblijnych scen z głębokim zrozumieniem ludzkich emocji i dramatyzmu. Obraz ten, choć powstał na początku jego kariery, już wtedy ukazywał cechy, które uczyniły go jednym z największych mistrzów malarstwa w historii.

Informacje dodatkowe
Rozmiar w cm

20×30

,

30×40

,

40×50

,

50×70

,

60×90

,

70×100

,

120×80

O autorze

Rembrandt Harmenszoon van Rijn (1606–1669) był jednym z najwybitniejszych malarzy i grafików w historii sztuki, uznawanym za jednego z największych artystów Złotego Wieku Holandii. Urodził się 15 lipca 1606 roku w Lejdzie, jako dziewiąte dziecko w rodzinie młynarza Harmena Gerritszoona van Rijna i Neeltgen Willemsdochter van Zuytbrouck. Dzięki stosunkowo zamożnej rodzinie, Rembrandt mógł otrzymać dobre wykształcenie. W wieku 14 lat zapisał się na Uniwersytet w Lejdzie, jednak wkrótce porzucił studia, aby poświęcić się malarstwu.

Rembrandt rozpoczął swoją artystyczną karierę jako uczeń lokalnych malarzy, takich jak Jacob van Swanenburgh i Pieter Lastman w Amsterdamie. To właśnie Lastman nauczył go technik malarskich oraz wprowadził w świat biblijnych i historycznych tematów, które stały się ważnym elementem twórczości Rembrandta.

W 1631 roku Rembrandt przeniósł się do Amsterdamu, gdzie szybko zdobył renomę jako portrecista. Jego portrety, zarówno indywidualne, jak i grupowe, charakteryzowały się wyjątkową zdolnością do oddawania psychologii i emocji przedstawianych postaci. Jednym z jego najsłynniejszych dzieł z tego okresu jest "Lekcja anatomii doktora Tulpa" (1632), która przyniosła mu szerokie uznanie.

W 1634 roku Rembrandt ożenił się z Saskią van Uylenburgh, siostrzenicą bogatego marszanda sztuki, dzięki której zyskał dostęp do zamożnych klientów. Wspólne życie przyniosło mu sukcesy zawodowe i materialne, ale także tragedie osobiste – z czworga ich dzieci tylko jedno, Titus, dożyło dorosłości. Saskia zmarła w 1642 roku, co miało duży wpływ na życie i twórczość Rembrandta.

W późniejszych latach jego życie zaczęło się komplikować. Pomimo początkowych sukcesów, Rembrandt popadł w długi, co zmusiło go do sprzedaży domu i licznych dzieł sztuki. W 1656 roku ogłosił bankructwo. Pomimo tych trudności, nadal tworzył i eksperymentował z nowymi technikami, w tym z techniką chiaroscuro, co widoczne jest w jego późniejszych pracach.

Rembrandt był nie tylko malarzem, ale także wybitnym grafikiem. Jego akwaforty i rysunki charakteryzują się dużą precyzją i głęboką emocjonalnością. Jego prace obejmują szeroki wachlarz tematów, od scen biblijnych, przez mitologiczne, po portrety i pejzaże. Jego późniejsze prace, takie jak "Straż nocna" (1642), "Powrót syna marnotrawnego" (ok. 1669) i liczne autoportrety, ukazują dojrzałość artystyczną i głęboką introspekcję.

Rembrandt zmarł 4 października 1669 roku w Amsterdamie, w biedzie i samotności. Jego spuścizna artystyczna pozostaje jednak niezwykle ceniona. Jest uważany za jednego z największych mistrzów w historii sztuki, którego twórczość wywarła ogromny wpływ na malarstwo europejskie, a jego prace do dziś inspirują artystów na całym świecie.